Zwiastowanie Wielkiej Radości

Tylko wówczas uzyskamy w umyśle właściwe spojrzenie na Jezusa, jeśli skojarzymy dzieciątko z Betlejem z Logosem, przez którego uczynione zostały wszystkie rzeczy. Jego życie nie pochodziło od Adama przez Józefa – byłoby to stracone życie. Było to życie przeniesione. Logos, który posiadał mnóstwo duchowych przywilejów, chwałę i cześć, dla nas „stał się ubogim [człowiek Chrystus Jezus], (…) abyśmy my ubóstwem jego ubogaceni byli” – aby rodzaj ludzki mógł być odkupiony z przekleństwa – kary śmierci i związanych z nią cierpień, bólów i oddalenia od Boga. „(…) aleś mi ciało sposobił” dla cierpienia śmierci! Śmierć tego, który był bez zmazy, była niezbędna jako cena okupowa za Adama i jego potomstwo (1 Tym. 2:6).

Nic dziwnego, że aniołowie radowali się, ogłaszając pasterzom, że Logos stał się ciałem – dzieciątkiem w Betlejem. „Nie bójcie się; bo oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie wszystkiemu ludowi.” Mało kto zastanowił się nad tą wieścią, mało kto dostrzegł, jak dalekosiężny jest cel, którego dotyczy. To wiadomość dla Żydów i dla pogan, dla wszystkich grzeszników – „wszystkiemu ludowi”. Tylko nieliczni mieli możliwość posiąść tę wielką radość; Zbawiciel obiecał jednak, że będzie On prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat (Jan 1:9).

„Iż się wam [ludzkości] dziś narodził zbawiciel, który jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym.” O, jak wspaniałe jest znaczenie słowa zbawiciel! Znaczy ono dawca życia! Prawo do życia zostało utracone – wszyscy umierają. Dawca życia przyszedł, aby zapewnić życie wieczne dla umierającej rasy. Dzięki niech będą Bogu za wspaniałego Dawcę życia, który mocen jest doskonale zbawić (Hebr. 7:25).

Proroctwo „na ziemi pokój, w ludziach dobre upodobanie” jeszcze się nie wypełniło, ale stanie się to już niedługo. Narodzenie dzieciątka było pierwszym krokiem w tym kierunku; śmierć na krzyżu była kolejnym; chwalebne zmartwychwstanie i powrót Logosa na poziom duchowy to etapy następne. Wybór Kościoła jako Oblubienicy Mesjasza to jeszcze inny stopień, bliższy wypełnienia. Królestwo Mesjasza będzie ostatecznym dopełnieniem błogosławionego proroctwa.

  —55—