Szósty Dzień Epokowy
W miarę jak powietrze nasycone dwutlenkiem węgla oczyszczało się, roślinność
mniej się rozrastała. Odpowiednio zmieniały się też zwierzęta. Grubokościsty
leniwiec i mamut ustąpiły miejsca mniej kościstym gatunkom zwierząt, znanym
obecnie.
Szczególnego znaczenia stworzenia człowieka dowodzi jego ogromna wyższość
nad niższymi zwierzętami. Pierwszy człowiek Adam był wyobrażeniem swojego
Stwórcy, najwyższym rodzajem cielesnej, ożywionej istoty. To wyobrażenie
Stworzyciela polega na moralnym i intelektualnym podobieństwie. Na podstawie
stanu współczesnego człowieka trudno jest ocenić, co oznaczało Boże
wyobrażenie, ponieważ nie mamy do porównania przykładu doskonałego
człowieczeństwa.
„Wszyscy
zgrzeszyli i nie dostaje im chwały Bożej”, w której Adam został stworzony
(Psalm 8:6). Króluje grzech i śmierć, a Boże podobieństwo zostało utracone.
Wszystko potrzebuje restytucji.
Bóg stworzył człowieka przy końcu szóstego dnia, czyli w przybliżeniu
czterdzieści dwa tysiące lat od początku zaprowadzania ładu na ziemi.
Z tego punktu widzenia wyobrażenie Boże oznaczałoby istotę ludzką, która
pozostaje w zupełnej harmonii z nieskończonym Bogiem i w której nie ma już
niesprawiedliwości ani niegodziwości. Odstępstwo Adama nie było wynikiem
nieświadomości ani też czystej premedytacji. Było rezultatem pokuszenia
spotęgowanego ograniczoną wiedzą człowieka. Był on odpowiedzialny za to, co
wiedział. Miał świadomość swego nieposłuszeństwa Bogu.
Myśląc o człowieku według wyobrażenia Bożego, spoglądamy instynktownie na „człowieka
Chrystusa Jezusa”, „świętego, niewinnego, niepokalanego i odłączonego od
grzeszników”, i podobnego do pierwszego Adama, którego kara stała się
przyczyną Jego przyjścia na świat (1 Kor. 15:22).
„(…) według podobieństwa naszego; a niech panuje (…)”. Panowanie Adama nad
niższymi istotami było podobne do panowania Boga nad wszechświatem.
Aniołowie, choć są podobni do Boga, nie posiadają boskiej władzy nad
stworzeniami niższego rzędu. Panowanie człowieka, które zostało obalone
przez grzech, ma być przywrócone przez Królestwo Mesjasza (Dzieje Ap.
3:19-21).
—7—
