Motłoch Przeciwko Wesleyom
Choć jest nam przykro, że tak wiele jest chrześcijańskich grup wyznaniowych,
to jednak powinniśmy na nie patrzeć z sympatią. Powstanie każdej z nich
oznaczało kolejny wysiłek na rzecz przybliżenia się do Boga i prawdziwego
światła. Wesleyowie powrócili do prostoty pierwotnego kościoła pod względem
głoszenia, zgromadzeń, badania Biblii itp. Naturalnie spotkali się oni ze
sprzeciwem chrześcijaństwa. Na uczestników nabożeństw wypędzano bydło, aby
przeszkodzić w ich zgromadzeniach. Tłum obracał się przeciwko nim. Podobny
los spotykał baptystów, prezbiterian i innych, których prześladowano,
zabraniając im badania Biblii i czczenia Boga zgodnie z ich przekonaniami (2
Tym. 3:12).
„Jakimiż
my mamy być?” Im więcej patrzymy na straszliwe prześladowania minionych
czasów oraz na
„wąską
drogę” wszystkich tych, którzy naśladowali wyłącznie Jezusa, tym bardziej
powinniśmy przebaczać arogancję i fanatyzm. Wszyscy powinni odwrócić się od
swoich ludzkich tradycji i wszystkiego, co jest sprzeczne z Biblią (2 Piotra
3:11).
Chrześcijanie różnych wyznań dochodzą do tego wniosku i badają Słowo Boże
bez wyznaniowych przedstawień. Czynią to w grupach biblijnych albo we
własnych domach (2 Tym. 2:15).
Wesley odkrył kolejną cenną prawdę biblijną. Uznał naukę Kalwina za nie do
przyjęcia, podobnie jak czynią to obecnie kalwiniści. Tematem kazań brata
Wesleya była wolna łaska, a jego ulubionym wersetem:
„A
Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! (…) a kto chce, niech bierze wodę żywota
darmo”. Jego serce było otwarte i miłujące, jednak nie dostrzegano jeszcze
wtedy rzeczywistej szerokości łaski Bożej. Nie zrozumiał on, że owe
wspaniałe słowa odnoszą się do niewybranych w czasie Królestwa Mesjańskiego,
że Kościół nie stanie się Oblubienicą aż do wesela w czasie wtórego
przyjścia naszego Pana. Dopiero potem duch i Oblubienica zaproszą całą
ludzkość do udziału w życiu wiecznym.
Teraz dostrzegamy ogniwo łączące wybranie z wolną łaską. Wybieranie świętych
przez Boga jest dziełem obecnego Wieku. Wybrani w chwale w przyszłym Wieku
rozciągną wolną łaskę Bożą na wszystkich (Rzym. 8:28,29; Obj. 22:17).
—86—