Kalwin i Serwet

W 1912 roku odsłonięto w Genewie (Szwajcaria) pomnik, na którym umieszczony został następujący napis: „Pamięci Michała Serweta – ofiary nietolerancji religijnej tamtych czasów – spalonego za przekonania w Champel 27 września 1553 roku. Wzniesiony przez naśladowców Jana Kalwina w trzysta pięćdziesiątą rocznicę tamtego wydarzenia jako znak pokuty i całkowitego wyrzeczenia się wszelkiego zniewolenia w sprawach wiary.”

W taki sposób naśladowcy Kalwina zademonstrowali światu, że w stosunku do nauk swego mistrza poczynili znaczny postęp w zakresie ducha prawdziwego chrześcijaństwa – ducha sprawiedliwości i miłości. Kalwiniści zasłużyli sobie na pochwałę u wszystkich chrześcijan – katolików i protestantów – wszystkich, którzy w ciągu minionych czterech wieków osiągnęli podobny postęp. Nikt już dzisiaj nie usprawiedliwiałby klątwy Kalwina, skazującego Serweta na spalenie.

Innym skazańcom, którzy spłonęli na stosie, przymocowywano paliwo do stóp. Płomień wydzielał dym i ofiara szybko traciła przytomność nie odczuwając cierpienia. W przypadku Serweta szatańska pomysłowość kazała ludziom umieścić płonące wiązki chrustu w pewnej odległości. Przez pięć godzin dosłownie piekł się on żywcem cierpiąc straszliwe męczarnie, a to wszystko w imię Boga, Jezusa, słuszności, prawdy, sprawiedliwości, miłości, chrześcijaństwa i cywilizacji.

Znamienne wydaje się to, że dopiero obecnie zdajemy sobie sprawę z tego, iż człowiek, który wykazywał tak wielkie braki w posiadaniu ducha swego Mistrza, że gotowy był zamordować swego brata, nie powinien być uznawany za nauczyciela Słowa Bożego i jego ducha. Dopiero dzisiaj badacze Biblii uświadomili sobie fakt, że brat Kalwin nie był wynalazcą nauki o wybraniu, ale tylko i wyłącznie nauki o tym, że wszyscy niewybrani będą wiecznie cierpieć. Dzisiaj rozumiemy, że określenia „wybrany”, „sam wybrany” są wyrażeniami biblijnymi oraz że ci, którzy uczynią swoje powołanie i wybranie pewnym, zostaną uwielbieni w pierwszym zmartwychwstaniu. Obecnie uważamy, że wybrani będą zjednoczeni z Jezusem w Jego Królestwie, które będzie błogosławić niewybranych – „wszystkie rodzaje ziemi” (Gal. 3:29).