Logos Stał Się Ciałem

Ponieważ naród żydowski nie zachował Prawa Zakonu danego na górze Synaj, utracił przywilej błogosławienia świata jako nasienie Abrahama. Potem nadszedł słuszny w oczach Boga czas, aby posłać Mesjasza – Odkupiciela i Zbawcę dla Izraela i wszystkich ludzi. Miał się On stać ciałem, potomkiem Abrahama, miał wypełnić warunki Przymierza Zakonu, a następnie przez ofiarowanie samego siebie miał stać się nasieniem Abrahama na poziomie duchowym oraz wybawić wszystkich, którzy przyjdą do Ojca przez Niego.

W Ew. św. Jana 1:1-5 Jezus w swej preegzystencji opisany jest jako Słowo Boga albo Logos, „pierworodny wszystkich rzeczy stworzonych” (Kol. 1:15).

Starożytni królowie zwracali się do ludu spoza zasłony, przed którą stał przedstawiciel króla i przekazywał jego słowa słuchającym. Taki przedstawiciel był nazywany logosem – słowem króla albo rzecznikiem. Obraz ten jest bardzo wymowny i piękny w odniesieniu do Jednorodzonego Syna Bożego, przez którego Bóg przemawia do ludzi – obecnie do Kościoła, a wkrótce – gdy nastanie Królestwo Mesjasza – do świata.

Dosłowny przekład wersetu Jan 1:1 rzuca więcej światła na tę nieco zaciemnioną kwestię. „Na początku było słowo, a ono słowo było u Boga, a bogiem było ono słowo. To było na początku u Boga”. „Wszystkie rzeczy przez nie się stały, a bez niego nic się nie stało, co się stało.” (…) „A to słowo ciałem się stało i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca, pełne łaski i prawdy.” Jezus stwierdza to samo, mówiąc nieco innymi słowy, że był On „początkiem stworzenia Bożego” (Obj. 3:14). „Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec” – Obj. 21:6. Sens jest jasny; Bóg Jahwe stworzył bezpośrednio tylko jedną istotę – Logosa; uczynił Go bardzo zacnym, na swoje podobieństwo. Jakże dobitnie, choć zwięźle zostało to wyrażone przez św. Jana!

Następnym wydarzeniem w planie Bożym było zwiastowanie Marii o największym zdarzeniu w historii – o narodzeniu się naszego Zbawiciela.

  —54—