Długi Dzień Jozuego

Istnieje pewna podstawa dla biblijnej opowieści o długim dniu Jozuego. Niektórzy badacze Biblii twierdzą, że z tekstu w języku hebrajskim wynika, jakoby w ów dzień panowała ciemność, a słońce nie świeciło w ogóle, co jest rzeczą szczególnie niezwykłą w Palestynie. Nieprzyjaciele Jozuego byli czcicielami słońca, tak więc ciemność panująca tego dnia oznaczała, że ich bóg słońca został zaćmiony. To, iż w opisie jest mowa o ogromnym kamiennym gradzie, który zabił tak wielu ludzi, zdaje się harmonizować z taką interpretacją – w dzień panowała ciemność zamiast jasności, a ukrycie się słońca i księżyca było w istocie niezwykłym zjawiskiem, które Jozue wykorzystał dla pobicia wroga, rozkazując słońcu i księżycowi, aby się zatrzymały (Joz. 10:11-14).

Inne wyjaśnienie jest również logiczne. Podaje ono, że słońce było widzialne przez cały dzień, a wieczorem ciężkie chmury niezwykle długo odbijały promienie słoneczne, aż do wschodu księżyca, tak że nie było ani chwili bez światła.

Obydwa wyjaśnienia są satysfakcjonujące. Tak więc i ten zapis biblijny nie przedstawia aż takiego problemu, by trzeba się było o niego potknąć.

Zwycięstwo nielicznego wojska Giedeona nad całą armią obrazowało ostateczne zwycięstwo Chrystusa i Jego naśladowców nad zastępami podległymi grzechowi. Rozbicie naczyń wyobrażało ofiarowanie samego siebie, aby światło mogło lepiej jaśnieć, głos trąb był symbolem poselstwa Ewangelii, zaś miecz przedstawiał Słowo Boże. O Giedeonie i jego braciach mamy wspomniane, że każdy z nich wyglądał jak syn królewski. Chrystusa i Jego naśladowców cechuje podobieństwo do Boskiego charakteru (Sędz. 7:16-25; 8:18).

Córka Jeftego nie została skazana na ofiarniczą śmierć, by wypełnienić ślub ojca. Ślubowała jedynie, że pozostanie na zawsze w stanie panieńskim i po spędzeniu jakiegoś czasu z przyjaciółkami symbolicznie umarła dla świata. Biblia jest prosta i rozsądna, jeśli się ją rozumie (Sędz. 11:30-40).

Pokonanie Madianitów przez zastęp Giedeona oraz ślubowanie Jeftego, że jego córka dla Pana pozostanie na zawsze w panieństwie, to wydarzenia z okresu sędziów, z których pierwszym był Jozue (Dzieje Ap. 13:19,20).

  —38—