Namaszczenie Dawida Przez Samuela
Historia wybrania Dawida, młodego pasterza, na króla Izraela jest nader
ciekawa, zarówno dla młodzieży, jak i dorosłych. Prorok Samuel, który
dokonał namaszczenia, działał pod szczególnym kierownictwem Pana. On sam był
poświęcony Panu już w dzieciństwie. Gdy nadszedł czas, aby pomazał następcę
króla Saula, przywołał wszystkich synów Isajego. Była to zacna rodzina i
prorok sądził, że każdy kolejny syn był tym właściwym, ale Bóg zrządził
inaczej. O Dawidzie, chłopcu, który pasał owce, nie pomyślano aż do chwili,
gdy wszyscy inni zostali bezskutecznie sprawdzeni; potem sprowadzono Dawida
i Pan wskazał, że to właśnie on ma być pomazany (1 Sam. 16:1-13).
Historia Dawida ma dla nas szczególne znaczenie, ponieważ jego imię znaczy
„umiłowany”
i ponieważ wyobrażał on Chrystusa – Jezusa i Jego wiernych braci, Kościół,
szczególnych ulubieńców Boga, wybranych, którzy mają odziedziczyć Królestwo
Mesjańskie.
Dawid został namaszczony wiele lat wcześniej, niż został królem. Tak samo
Chrystus wziął pomazanie z ducha świętego przy chrzcie, zaś Kościół został
namaszczony w dzień Pięćdziesiątnicy, na długo przed ustanowieniem
Mesjańskiego Królestwa. Próby i doświadczenia Dawida miały go przygotować do
sprawowania urzędu króla. Podobnie też doświadczenia i trudności Kościoła,
Głowy i Ciała, usposabiają go i przygotowują do Królestwa.
W obrazowym Izraelu urząd kapłański był ściśle oddzielony od urzędu
królewskiego, ale w Chrystusie obydwie te funkcje są połączone. Zostało to
zobrazowane w dwojakim urzędzie Melchizedeka, który był kapłanem na swym
tronie albo inaczej – królewskim kapłanem. Również Chrystus, Głowa i Ciało,
będzie pozaobrazowym królewskim kapłaństwem, by królować przez tysiąc lat.
Zgadza się to z oświadczeniem św. Piotra:
„Wy
jesteście królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym”. Pozostaje
to również w harmonii ze stwierdzeniem, iż ci, którzy mają udział w
pierwszym zmartwychwstaniu, będą królami i kapłanami Bogu i królować będą z
Chrystusem tysiąc lat (1 Piotra 2:9; Obj. 5:10; 20:6).
—39—