Przypowieści o Królestwie

Przypowieści Jezusa odnoszą się głównie do Królestwa. Niektóre z nich pokazują, w jaki sposób Żydzi utracili prawo odziedziczenia tego Królestwa i jak poganie zajęli ich miejsce. Inne ukazują cierpienia klasy Królestwa ponoszone w obecnym wieku jako część przygotowania do chwał tego Królestwa. „Królestwo niebieskie [klasa] gwałt cierpi.” Gwałtownicy uciskali je przez całe wieki.

Przypowieść o synu królewskim uczy, że Żydzi mieli jako pierwsi możliwość stania się wraz z Mesjaszem współdziedzicami w Jego Królestwie. Później zaproszenie otrzymali poganie. Oni to właśnie – którzy rzadko bywają mądrzy albo uczeni – od osiemnastu stuleci są przygotowywani do Królestwa Mesjasza. „Azaż nie wiecie, iż święci będą sądzili świat? (1 Kor. 6:2).

Szata weselna z przypowieści wyobraża związek z Bogiem przez wiarę za pośrednictwem zasługi Chrystusa. Kto nią pogardził, został usunięty z grona gości weselnych. Przepowiada to los tych wszystkich, którzy odrzucają skuteczność ofiary Chrystusa jako zadośćuczynienia za ich grzechy. Tacy będą odsunięci od światła teraźniejszej Prawdy w „ciemności zewnętrzne” świata. Stopniowo i ze smutkiem – płacząc i zgrzytając zębami – będą sobie oni uświadamiać, że utracili Królestwo.

Bardzo kosztowna perła ilustruje bezcenną wartość Królestwa – warte jest ono swej ceny, a jest nią wszystko, co posiadamy.

Przypowieść o pszenicznym polu wyobraża Kościół obecnego wieku. Pszenica, zaduszona niemalże przez kąkol błędu, a ostatecznie dojrzała i zebrana do niebieskiego gumna, to Słońce Sprawiedliwości, które zapoczątkuje nowy dzień Mesjaszowego Królestwa (Mat. 13:43).

Przypowieść o talentach pokazuje, że każdy poświęcony uczeń Jezusa jest szafarzem swych własnych talentów i że stosownie do swej wierności otrzyma dział w Królestwie. Wierność w szafowaniu kilkoma talentami w obecnym czasie będzie we wspaniały sposób wykorzystana do błogosławienia świata w przyszłym wieku. „Nad wielem cię postanowię;” (Mat. 25:21).

  —59—