„Ecce Homo!” – Oto Człowiek!

O świcie następnego dnia Jezus został zaprowadzony do Piłata i jako ten, który podawał się za króla, oskarżony o zdradę cesarza. Jego oskarżycielami byli przede wszystkim Żydzi. Piłat dostrzegł złą intencję oskarżenia, które miało doprowadzić do śmierci niewinnego człowieka. Dowiedziawszy się, że Jezus pochodzi z Galilei, wysłał Go do króla Heroda, znajdując tym samym sposób na zrzucenie z siebie odpowiedzialności. Herod jednak nie zamierzał uczynić niczego w stosunku do Jezusa. Słyszał o Jego cudach i bał się Go. Żołnierze Heroda szydzili z Jezusa, po czym wrócił On znowu przed oblicze Piłata. Oskarżyciele grozili, że jeśli Piłat pozwoli Jezusowi ujść, udowodni swą nielojalność wobec rzymskiego cesarza.

Piłat starał się uwolnić Jezusa i aby zadowolić tłum, kazał Go ubiczować. To nie zadowoliło jednak motłochu, który wołał: „Ukrzyżuj go!” Ostatecznie, Piłat w sposób szczególny wskazawszy na Jezusa, zawołał: „Ecce Homo!” – Oto człowiek! Nie ma równego Mu Żyda! Chcecie takiego ukrzyżować? Pospólstwo coraz bardziej nastawało: „Ukrzyżuj go!” Nic nie zatwardza serca bardziej niż błędy religijne.

Dla tłumów Jezus nie był ideałem króla. Gdyby był zwykłym, pospolitym pyszałkiem, bardziej pasowałby do ich wyobrażeń o osobie nadającej się do tego, by uwolnić ich naród od rzymskiego jarzma i zostać zwycięzcą jak Aleksander Wielki. Świat patrzy na Jezusa z pewną dozą czci, ale wciąż dalece nie odpowiada On ludzkim ideałom. Nie odpowiadają im również ci, którzy idą śladami Jezusa. Wraz z Jezusem uważani są za dziwnych. Tak pisał apostoł Jan: „Jakim on był, takimi i my jesteśmy na świecie” – wzgardzeni, jeśli chodzi o ludzkie ideały.

Ludzkość nie zdaje sobie sprawy, że Boskim celem względem Chrystusa i Kościoła było przygotowanie ich na drodze łagodności, wrażliwości, cierpliwości, wytrwałości i miłości do chwalebnego dzieła Królestwa – błogosławienia wszystkich ludzi. Doświadczenia obecnego czasu, jak głosi Biblia, potrzebne są po to, by Królewskie Kapłaństwo mogło być później przepełnione współczuciem w stosunku do rodzaju ludzkiego (Hebr. 2:10; 3:1; 5:8-10; 12:11).

  —68—