Kazanie w dniu Pięćdziesiątnicy

Tylko dwunastu uczniów zostało w szczególny sposób wybranych do pełnienia funkcji apostolskich. Zostali oni użyci jako przedstawiciele Jezusa, by przemawiać w Jego imieniu do Kościoła. Ich decyzje miały wiązać na ziemi to, co zostało związane na niebie oraz rozwiązywać na ziemi to, co zostało rozwiązane przed obliczem Bożym. Nawet jednak i oni nie otrzymali upoważnienia od niebiańskiego Ojca przed dniem Pięćdziesiątnicy, kiedy to dopiero spoczął na nich duch święty. Według Biblii nikt nie jest upoważniony do tego, by głosić lub nauczać, jeśli nie otrzymał ducha Bożego. Każdy zaś, kto tego ducha otrzymał, posiada Boskie upoważnienie do głoszenia, całkowicie niezależnie od ziemskich wyświęceń (Izaj. 61:1).

Zostało powiedziane, że takie jest właśnie znaczenie proroczych słów odnoszących się do Jezusa, Głowy oraz do Kościoła, Jego Ciała: „Duch Panującego Pana jest nade mną; przeto mię pomazał Pan, abym opowiadał Ewangelię cichym”. Wszyscy, którzy otrzymali owo Boskie namaszczenie, posiadają upoważnienie do tego, by głosić dobrą nowinę. Kto zaś nie otrzymał tego niebiańskiego pełnomocnictwa, nie może być przedstawicielem Boga.

Wypełniając słowa Jezusa: „Tobie dam klucze królestwa niebieskiego” św. Piotr użył symbolicznie dwóch kluczy mających związek z Ewangelią. Pierwszego klucza użył w dniu Pięćdziesiątnicy, gdy otworzył drzwi zaproszenia dla wszystkich Żydów, by poprzez spłodzenie z ducha świętego stawali się członkami Ciała Chrystusowego, Kościoła. Trzy i pół roku później użył on drugiego klucza, którym otworzył drzwi dla pogan. Korneliusz był pierwszym poganinem, któremu zostało przyznane prawo do stania się członkiem Chrystusa.

Tysiące najświętobliwszych Żydów przybywało co roku do Jerozolimy, by zgodnie z poleceniem Bożym obchodzić święto Pięćdziesiątnicy. W taki to sposób owe tysiące zostały pociągnięte przez kazanie wygłoszone w dniu Pięćdziesiątnicy, następnie zaś ponieśli owo błogosławieństwo i oświecenie na cały świat.

Błogosławieństwo dnia Pięćdziesiątnicy powtórzy się jeszcze raz. W pierwszym błogosławieństwie udział mieli jedynie wyjątkowi Pańscy słudzy i służebnice i tylko oni otrzymali Królestwo. Pod panowaniem Mesjańskiego Królestwa Bożego duch będzie wylany na wszelkie ciało. Wszyscy będą mogli ujrzeć to, o czym prorokowali dawni prorocy (Joel 2:28,29; Dzieje Ap. 2:16-18).

  —73—