Ziemia Przywrócona, Udoskonalona i Zupełna

Kontynuując myśl, od której rozpoczęliśmy, zauważamy, że siódmy dzień albo epoka stworzenia jest okresem o długości siedmiu tysięcy lat. Pod chwalebnym panowaniem Mesjasza owo ostatnie tysiąclecie działalności restytucyjnej przywróci na ziemi warunki pierwotnie przewidziane przez Boga! Będzie to uwieńczenie procesu stwarzania ziemi oraz ludzkości jako rasy podobnych do Boga władców spraw ziemskich. Człowiek, zakosztowawszy zarówno dobra, jak i zła oraz wybrawszy dobro, zostanie obdarzony życiem wiecznym. Nieposłuszni miłośnicy zła zostaną zniszczeni wtórą śmiercią (2 Piotra 2:12; 2 Tes. 1:9).

Ludzki język czy pióro są zbyt słabe, by opisać chwalebną doskonałość warunków panujących w ziemskim raju. Najszlachetniejsze wartości umysłu i serca, znane dzisiaj między ludźmi, muszą z konieczności wydać się niedoskonałe w porównaniu z doskonałością podobieństwa Bożego, które zostanie przywrócone wszystkim chętnym i posłusznym, gdy tymczasem niechętni i nieposłuszni zostaną wytraceni.

Już obecnie dostrzegamy początki błogosławieństw restytucyjnych obiecanych w proroctwie. Znajdujemy się jednak dopiero na początku Tysiąclecia, w czasie którego pod kierownictwem Mesjasza Boska mądrość i moc w naturalny sposób dokona niewątpliwie cudownych przemian. Jakże pokrzepiająca dla wszystkich serc i dla chrześcijańskiej wiary jest świadomość, że już zaczynają się wypełniać słowa proroka: „Pustynia rozraduje się i zakwitnie jako róża”, a „wody na puszczy wynikną”. W zachodniej części Stanów Zjednoczonych oraz w Mezopotamii, rodzinnym kraju Abrahama, ludzka pomysłowość oraz wyczyny inżynieryjne dokonują cudów. Stoi za nimi Boska mądrość, zaś Boska moc błogosławi obecnie wszystkie ziemskie sprawy, cudownie wzbogacając świat.

Jeśli ludzka umiejętność potrafi wyprodukować tak cudowne owoce i kwiaty, o czym można się obecnie przekonać na każdym kroku, to jakież wspaniałe warunki będą musiały panować na doskonałej ziemi, gdy chwalebny Wybawiciel całkowicie zdejmie z niej przekleństwo. Z całą pewnością będzie to owo „pożądanie wszystkich narodów” (Agg. 2:7 kj).

—95—